Zaman sade eskimedi,
çürüdü; zaman çürüdü.
Döküldü tel tel...
Günler, aylar, yıllar arasından
aktı geçti coşkun bir sel.
Ne yârandan, ne yârdan
ne de hâtıralardan,
kalmadı, elime uzanan bir el.
Işığın bile azaldı nazı.
Tükendi hayat lâmbasının gazı
ve sonunda sustu aşkın sazı.
Göktürk-İstanbul, 5 Temmuz 2020
Sadun Aksüt
Kayıt Tarihi : 9.12.2021 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!