Bitti…
Şu köhne dünyanın tadı bozuldu
Duygusal şiirin zamanı bitti.
Hayat, hayat değil, adı bozuldu
Kör nefsin önünde samanı bitti.
Hüzünle, hicranla doldu her bucak
Keder yığın yığın dert kucak kucak
Yıkılınca baca, sönünce ocak
Ateşi, alevi, dumanı bitti.
Zevali erişti ülfet çağının
Gülleri kurudu umut bağının
Her zaman dik duran gönül dağının
Çiçekleri soldu çimeni bitti.
Tecelli böyleymiş perişan bir hal
Anlatmaya yetmez dildeki mecal
Kırıldı dünyada tutunduğum dal
Velhasıl bir ömrün romanı bitti.
10-01-2018 Amasya
Seyfeddin KARAHOCAGİL.
Kayıt Tarihi : 10.1.2018 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim, Kadim dost, değerli antoloji.com üyesi sayın: Seyfeddin Karahocagil,
Gönülden kopup gelen duygu incilerini ibrişim ipliğe dizip sayfanın boynuna has incilerden göz kamaştıran bir kolye gibi asmışsınız.,
Şiir hem ana fikri, hem duygu ve düşüncenin mısralara aktarılışındaki ustalık, hem su gibi akıcılığı hem de sanat ve edebi değeri yönünden muhteşem olmuş. Kalemin duygulu ve akıcı şiirlerdeki ustalığını gözler önüne seren bir eser.
Emek verdiğiniz, gönül sesiniz şiirinizi beğenerek, duygulu ve usta kaleminize saygı duyarak okudum.
Nice şiirli ve en güzel günlerde görüşmek dileklerimle, sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Şiirinizi beğenerek, antolojime ekliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.
TÜM YORUMLAR (1)