Kim duydu gece uykudan uyandıran çığlıklarımı
Yandım hasretine, ihanetine
Ölümden beterdi, söyleyemedim...
Bitti dedim
Git şimdi... Git uzaklara...
Etme, sözünde dursaydın git der miydim?
Git, dediysem bu ecel değil miydi
Şimdi, ruhumu bedenimden ayırmadım mı?
Anlamazsız kalsın bu aşk, kanıyorum
Kıymet bilsen dururdun sözünde
Söz verdiğin yüreğim olurdu izinde
Hayatımın anlamı sensin dediğimde
Bu benim intiharımdı, acımadın...
sözümden çıkana geçmiş olsun
Hayata inat, umuda kırbaç hasretinde
Kimseyi görmedi gözlerim
Çakıl taşı bile değildi engelim
Kırgınım, Sadece Söz Verdiğin özüne
Nefret etmek bile duygu işi biliyorum
O yüzden sadece hiçliğinle uğurluyorum...
Kayıt Tarihi : 30.9.2012 15:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!