Artık seninle aynı yere bakmıyoruz.Aradan geçen zamanda sadece biz değil gözlerimizde yabancılaşmış.
Yıllar sonra,yaşadığım onca şeyden sonra bir şey öğrendim:Yaşamakla hayatta olmak aynı şey değil.Evet yaşadım ben senden sonra ama bir ruh gibi.Hiçbir şeyden zevk almadım.Yaşamanın sadece nefes alıp vermekten de ibaret olduğunu da öğrendim.
Senden önce ben karmakarışık bir yapıdaydım.Sen geldin,elimi tuttun ve beni bu durumdan kurtardın.Ama sende gittin.Ben şimdi ne yapacağımı bilmiyorum.
Bir şey daha öğrendim ve bu en önemlisi:Hayat her şeye rağmen yaşamaya değer.
Sen ya da başkası.Ben ya da başkası.Hiçbir şey değimiyor.Hayat sahnesinde oyun aynı fakat sadece oyuncular farklı.
Evet bazı şeyleri kabullenmek zor ama imkansız değil.Aslında imkansız diye bir şey yok.Olmaz denilen gecenin sabahı ya da kapanmaz denilen yara gibi.Zaman hepsini kapatıyor,yerine getiriyor.Çabuk ya da zor geçmesi sana bağlı.
Artık biz diye bir şey yok.Ve sana söyleceğim bu son sözleri unutma:Artık seninle aynı yere bakmıyor ve gitmiyoruz.BİTTİ...
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 20:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık aynı yere bakmıyoruz seninle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!