Bitti Şiiri - Vildan Arslan

Gece oldu,her yer karanlık
Başladım senin için şiir yazmaya
Aldım elime kalemi
seni anlatmaya başladım...

O kadar zor olmadı seni anlatmak.
Çünkü seni bütün güzelliğinle yaşamıştım.
Kalbimde öyle bir yere sahipmişsin ki
İstediğimde yanıbaşımdaymışsın aslında.
Devam ediyordum seni yazmaya
Sürekli seni hayal ediyor,hızlı hızlı yazıyordum
Hani göz gözü görmeyen karanlıklarda
En ufak bir ışık bile umut olur ya;
Ben de seni gece karanlığıyla birleşen içimdeki karanlıkta
Işıl ışıl parlayan gözlerini görebiliyordum.
Uyumadım, uyuyamadım...
Seninle olmak o kadar güzel ki
O heyecanı bitiremedim.
Yanımdaydın, seni hissediyordum
Önemli olan da bu değil mi?
Seni sen yokkende hissetmek
İll günki gibi yaşamak.
Bence buydu sana olan hayaranlığım
Öyle bir yer edinmişsin ki bende
Elimdeki kalemi kağıdımdan çekemiyorum.
Sen varsın ya,seni bitirmeye kıyamıyorum.
Her sözün her bakışın içime dert olmuş,farkında değilmişim...
Bu dert öyle bir dert ki;
Sensizlik var ya işte o canımı acıtan
Bitti, kalem bitti.
Halbuki yeni başlamıştım yazmaya
Onu yeni almıştım,seni yazdığımda bitmesin diye
Korktum,
Çok korktum,bir daha seni yazamayacağım diye
Bir irkilmeyle kendime geldim
O zaman farkettim ki;
Aslında biten kalem değilmiş
Yüreğimde biten senmişsin.
Sen gidince kallemimde küsmüş bana...
Artık yazmıyor eskisi gibi,
Senin bana olan aşkın bittiğinde,o da bitmiş.
Şimdi seni anlatan ne biliyor musun?
Sana yazdığım bu şiirimi her gece okuduğumda
Gözümden akan her damla yaşın her kelimeyi dağıtması
İşte solan o dizeler şimdi seni bana hatırlatıyor...

Vildan Arslan (21.04.2010)