Bitti... Şiiri - Sevinç İnal

Ben adını tebcilde bir lahza tereddütsüz
Ar vurulmuş alnından sense böylesi yüzsüz
Benim yasım bana mı, sen bensiz kaldın öksüz
_____O ölen dallarında hiç yeşili buldun mu?
_____Sen değilsin otacım şifasızım duydun mu?

Kör göremiyor diye güneşin rengi solmaz
Aşkın asaletinde ihanete yer olmaz
Sırça testi kırılır ve bir daha da dolmaz
_____Elindeki kadehten aşk şarabı sundun mu?
_____Kurumuş çağlayanım kuraktasın duydun mu?

Görmedi seven yürek böylesi bir infial
Nasıl bir husumetti bitmez mi kinde ki hâl
Bütün gönüller üzgün bak dillere hepsi lâl
_____ Kapanan gözlerinle sevmeyi unuttun mu?
_____Zift sarıldı geceye ayılmazmış duydun mu?

Şimdi Vah diyen sesin niye öyle riyakâr
Ne içindir bu hırsın söyle dünya kime kâr
Böyle yaşa kademsiz nasılsa belli hünkâr
_____Bu koştuğun yollarda “yüce” gücü yordun mu?
_____İhanete azabı sen dünyada duydun mu?

Beni sana yazmıştı ah kaderin cilvesi
Ters çevirdim feleği duyulmayacak sesi
Dolmayacak inşallah bu hırsızın kesesi
_____Eksilttiğin gönlümü nasıl kırdın sordun mu?
_____Sustu işte kâinat sessizliği duydun mu?

Gül bahçesiydim sana bağbanım ol demiştim
Her çiçekten bir dalla gül yüreğim dermiştim
Değmeyecek sevgine şol ömrümü sermiştim
_____Şansım sanmıştım seni bu yaptığın oldu mu?
_____Arz arşla kucaklaşsa, bitti... Dönmem, duydun mu?