Demek ayrıldık ha... ne kadar acı,
Ben aşkımız bitmez diyordum; bitti.
Bizi ayırmaya kimsenin gücü,
Ben yaşarken yetmez diyordum; yetti.
Aşk bittimi, aşık insan dellolur,
Aşkın gücü zorluklarda bellolur,
Ufak tefek kırgınlıklar hallolur,
Sevdiğim kin gütmez diyordum; güttü.
Seven insan, ümit verir haz verir,
Gurur bilmez, hata görmez yüz verir,
Söz verdimi, sapasağlam söz verir,
Boşa yemin etmez diyordum; etti.
Sevda zincirini vurup boynuma,
Özlem çiçeğini ekip koynuma,
Hasret kurşununu sıkıp beynime,
Bırakıpta gitmez diyordum; gitti.
Sonunda o zalim murada erdi,
Ecel şerbetini eliyle verdi,
Sonsuz felakete bir adım vardı,
Uçuruma itmez diyordum itti...itti ve bitti...
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Karakılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/21/bitti-144.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)