Her sabah aynı güne
Gözlerimi açıyorum
Yaşadığım hergün
Hiç bitmeyen bir hikaye gibi...
Çevirdikçe sayfalarını
İçinde kayboluyorum
Bu aptalca hikayenin kahramanlarını
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Ne yalnız kalmayı severim, ne yalnız bırakılmayı. Yalnızın evinde, ikinci bir yalnızlıktır aynalar.
Yokluğun , yokluğum oluyor, sensiz nefes bile alamıyorum. Dön artık, ve bu hikayeye son noktayı sen koy diyor şair. Çok güzeldi, kutluyorum, saygılar.
Birol Hepgüler.
İçinde sevdayı taşıyan yürek küfesinin yükü ağırdır ama yaşanılan 'hikaye'ye aptalca demekte (yaşanan ne olursa olsun biraz insafsızlıktır...
Kutluyorum sayın Serap Özen, şiir yüreğinize sağlık....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta