Her sabah aynı güne
Gözlerimi açıyorum
Yaşadığım hergün
Hiç bitmeyen bir hikaye gibi...
Çevirdikçe sayfalarını
İçinde kayboluyorum
Bu aptalca hikayenin kahramanlarını
Ezbere biliyorum
Biri sensin,biri de ben.
Her akşam yalnızlığın küfesini
Sırtıma vurup yollara düşüyorum
Gözlerimi uzaklara dikip hayaller kuruyorum
Bir elimde sigaram
Bir elimde içkim
Yalnızlığın şerefine içiyorum
Her sabah
Sensiz bir güne başlamaktan
Her akşam
Sensiz bir günü bitirmekten
Yorgun düştüm
Hadi gel artık
Bu hikayeye son noktayı
Senin koymanı istiyorum.
Kayıt Tarihi : 27.10.2010 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluğun , yokluğum oluyor, sensiz nefes bile alamıyorum. Dön artık, ve bu hikayeye son noktayı sen koy diyor şair. Çok güzeldi, kutluyorum, saygılar.
Birol Hepgüler.
Kutluyorum sayın Serap Özen, şiir yüreğinize sağlık....
TÜM YORUMLAR (2)