Çamurların sürüklediği
Katran gibi karanlık
Sularla akıyorum,
Kendime
Uzaktan bakıyorum,
Bir el gibi.
Anaforlarda arıyorum
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Mutsuzluğun insanın içine oturduğu anlar da olmuyor değil
güzel anlatmışsınız
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta