yatağından çekilen
nehirler gibi bitiyor aşk
ardından bozkırlar bırakarak
olanlar çiçeklere oluyor sonunda
yeşile
dilsiz kuşlara
beden
örselenmek için yaratıyor aşkını
kabukla yara
külle ateş
gözün hüzne açtığı girdap
avunmaya yetmiyor sokaklar
yurt mu olur
aşksız solunan kent
gün gün eksilirken
parklarda salıncaklar
şiir
beceremiyor kendini onarmayı
her çıkmaz
dizenin yarası
suç
çocuk ellerde
uçurtmalar
efsaneye varsa da
ölümün ucu
olanlar Denizlere oluyor sonunda
seher yıldızına
sonsuz kuşlara
hayatçekip gitmektir görüyorsun
hiçbir şeye anlam katamıyor ölüm
olanlar çocuklara oluyor sonunda
zaferle bitse de bütün savaşlar
olanlar şairlere oluyor
bitsin artık bu şiir
Gülcemal DurduKayıt Tarihi : 24.5.2007 14:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)