Yokluğunun 527. akşamı,sensiz geçmek bilmeyen zamanı oyalama çabalarım kan revan içinde devam etmekte.Albümlere dadandım bu aralar zira sensizlik iyice sardı başıma.Eski bir resmin denk geldi.Kadıköy'de sahilde vapur iskelesine nazır.Başımızda martılar dans ediyor.Gözlerinde tarifsiz bir hüzün.Bende alabildiğince mutluluk.Sırtında siyah ceketin,ellerimde ellerin....YAK BİTSİN...
Evin her köşesine "seviyoruz" yazmışız.Sileyim dedim elim gitmedi.Harflerin yalanı yok,kendimizi aldatmışız.Sadece kenar köşelerde kalmış,birbirimizi silmişiz de onları silmeyi unutmuşuz.Ne yemeğin tuzu ne de kış gecelerinde yakacak kaygısı.Tek endişemiz birbirimizi unutma korkusu....SİL BİTSİN....
Mutfakta çay fincanın rafın baş köşesinde,hani şu en sevdiğin.Nasıl olmuşsa unutmuşsun.Oysa uğurlu fincanım derdin.Onuda mı benim gibi afaroz ettin....KIR BİTSİN...
Tüm hatıraların odaya saçılmış.Ne yana dönsem senden bin parça batıyor.Bir gülüşün düşüyor pencere kenarından,derken köşeden kızgınlığına çarpıyor.Kanepenin en sevdiğin köşesi,izlemeye bayıldığın film cd'leri,dikenli diye sevmediğin kaktüs.Eyül'e inat Haziranda gidişine sitemli....GİT BİTSİN...
Orada ayaklarının dibinde bir kadın.Tüm gururunu dökmüş önüne.Daha kaç 527 günler tüketir sence...? Unutmak öyle kolay değil.İstanbul'u,seni ve senli günleri....KOV BİTSİN...
Çekmecede baba yadigarı bir tabanca.Hani kullanmayı senin öğrettiğin.Hani her sıktığımda ürktüğüm.Senin temizlediğin,yepyeni ettiğin.Giderken benim gibi onu da unutmuşsun.Sanırım,zaten ölü olan bir yürek nefes alsa ne yazar diyorsun...VUR BİTSİN...
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 10.12.2014 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
