Bitmiyor Çilesi Acı Gurbetin..1..! !

Duygularım yoğun sınır tanımaz
Bitmiyor çilesi acı gurbetin
Başladım yazmaya kalem onamaz
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Buğulu gözlerden yaşlar boşalır
Sözler düğümlenir diller dolaşır
Kötü haber tez sılaya ulaşır
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Boş hayaller hergün dünyamı süsler
Görmüyor gözüme çöktü’de sisler
Duygular köreldi kalmadı hisler
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Memleketim düşer aklıma burda
Ettin gurbet bizi sanki bir hurda
Bir nefes alalım ne olur durda
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Benim gibi burda yuvasız kuşlar
Başladı gözümden boşalır yaşlar
Gurbet ellerinde ağırdır taşlar
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Zehirdir yediğmiz ekmekler aşlar
Sel olup akıyor gözlerden yaşlar
Bulmuyor yerini atılan taşlar
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Nasıl anlatayım yetmiyor sözüm
Uğraştım yıllarca bulamam çözüm
DURAK’ım kalmadı tükendi özüm
Bitmiyor çilesi acı gurbetin

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ