Bitmişti...,
Halbuki sonsuz zannetmişti yürekteki ateşi.
Hiç ıslanmayacaktı yanaklar ve kanamayacaktı
tekrar tekrar yaralar.
Söz vermişti...
Ayrılığı tatmayacaklardı ömür boyu
ve nefeslerini kesmeyecekti yalnızlığın acı kahkahaları.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta