Bitmişti Şiiri - Berivan Maruf

Bitmişti...,
Halbuki sonsuz zannetmişti yürekteki ateşi.
Hiç ıslanmayacaktı yanaklar ve kanamayacaktı
tekrar tekrar yaralar.
Söz vermişti...
Ayrılığı tatmayacaklardı ömür boyu
ve nefeslerini kesmeyecekti yalnızlığın acı kahkahaları.
Bir evleri olacaktı sahil kenarında ve
mor perdeli pencerelerinde menekşe saksıları.
Kıyamet dahi çalsa kapıyı, kimse açmayacaktı.
Martılar çığlık çığlığa söyleyecekti aşk şarkılarını
ve buram buram sevda kokacaktı dalgalar.
Oysa şimdi elde ne var?
Yürekleri alev aldı, gözleri fırtınalar.
Paramparça oldu ruh ve hiç kapanmadı
kanayan yaralar.
Söz vermişti...
Lakin çoktan gitmişti...