Bitmişim ben Şiiri - Osman Çelik

Çok uzun zaman geçti seni ğörmeyeli
Bazen teselli aradığım kadehimle konuşurken
Ona senle olan yeminimizden bahseder dert yanardım
Ben yeminimi bozmamış ümidimi yitirmemiştim
Bir gün yine meyhaneye düşmüştü yolum yine içecektim
Senin özlemini hasretini bir volkan gibi patlamasın diye
Böyle dindirecektim
Çakır keyf olmuştum yudumlarken kadehimdeki şaraptan
İştiğim sigaranın dumanında dahi seni görür olmuştum
Çok kısa sürüyordu ama birlikteliğimiz
Oysa ben bir ömür seni yanımda istiyordum
Neden iştiğimi bilen arkadaşımı gördüm sanki meyhanede
Sigara dumanından yanan gözlerimi ovaladım
Tekrar baktım evet oydu
Bana teselli vermeyemi gelmişti yoksa unut diye nasihat
Hayır hayır başka bir hal vardı gelişinde
Yaklaştı yavaşça kulağıma eyilip dedi ki
Sevdiğin gelmiş
Hemen fırladım ayağa
Sordum hani nerde
Dedi ki yalnız gelmemiş
Peki ya kimle
Derin bir nefes çektikten sonra
Kısık bir ses tonuyla
Kocası birde oğluyla
Olduğum yere yıgılıp kalmışım
İçilip biten bir siğaranın izmariti gibi
Bir kenara atılmışım ben