Bitmiş Yollarım Şiiri - Özdemir Koca

Uzundu yollarım bitmez sanırdım,
Ümitler tükenmez gitmez sanırdım,
Kalbimle adalete, hukuka inanırdım,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Vardı gelecekten bitmez emellerim,
Rüyalar , hayaller hem de düşlerim,
Dünya denen bir bahçe de yeşerdim,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Gelen gider elbette kalan hiç var mı?
Ümitler tükenmiş felek pek dar mı?
Yoksulluk, öksüzlük bize de yar mı?
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Olmuyor ne istersen iste hepsi de boş,
Buna imtihan diyorlar yollar hep yokuş,
Bu nasıl kurşundur ölmeden vurmuş,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Şükret diyor haline her zaman şükret,
Sabır bir zincirdir kendine hükmet,
Ne bir ömür sürdüm, ne bir bereket,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Kuru dağda doğan bir kara çalıyım,
Sıladan, gurbetten, dosttan ayrıyım,
Ne yerliyim toprağıma ne yabancıyım,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

Özdemir felekten yarını boş gördüm,
Kendime iplikten beyaz düş ördüm,
Gömdüm ruhumu bedenime gömdüm,
Anladım ki bitmiş yollarım benim.

28.07.2023