Çok istedim ellerimden tut.
İçimde yaşattım hep bir umut..
Artık O' da öldü sayende..
Şimdi sende beni unut..
O umut ki seni padişahı yaptı dünyanın
Kalbimdeki en görkemli yeri sana verdi.
Büsbütün ışıklı bir çemberdi
Yerin hala aydınlık..
Dehşet bir rüya gibi geldin bana
Sabah uyanıpta öldüğünü görünce..
Hele birde öldüğün halde
Hala karşımda durunca..
Bambaşkaydın benim için
Dalda yaprak damarda kan gibiydin..
Çok savaştım bu işi bitirdim.
Bittiğindeyse domuz kadar çirkindin..
Sen ve umutlarım artık mazi oldu..
Yüreğim aşkından çok yoruldu..
Kayıt Tarihi : 4.11.2005 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)