Bitmiş Artık Şiiri - Gökhan Gültekin

Gözlerim ağırlaştıkça düşüyor göz kapaklarım.
Zihnim rahat bırakmıyor beni.
Bedenim baskı altında zira.
Yorgun ve bitkinim şimdilerde.

Yapraklar dökülmüş yol boyunca.
Ağaçlar çıplak kalmış bu soğukta.
Canım ayazda çıkmış sanki benden.
Yüreğim ağırlık altında ezilmiş gibi zaten.

Gökler şahit oldu yeryüzüne.
Damla damla yağmur döktü toprak üzerine.
Toprak yuva oldu filize.
Güneş sardı onu yar diye.

Oysa filiz farkında bile değildi şimdilerde.
Gençliğin verdiği avare bir akılla.
Zaman kara bir buluttur üstümüze.
Yıllar çökmüş bedenimize.

Artık anladım geçmiş gitmiş güzel yıllar.
Kala kala kalmış karanlık zihinler.
Ellerim titrer, ayaklarım ağrır.
Uyku üstüme çöker kalır.

Ölüm sessizliği mi bu?
Yoksa neden tatlı uyku?
Zihnim dolmuş taşmış nehir gibi
Yüreğim artık kaldırmaz her bir insanı.