Bitmiş Şiiri - Bülent Arkan

Toklar anlamıyor açın halinden
Sofrayı komşuyla bölüşmek bitmiş
İşçi arı mağdur mahrum balından
Bal çalmak revaçta çalışmak bitmiş

Bencillik zirvede ego tavanda
Yandaşlık su döver demir havanda
Emek yere batmış patron revanda
İşçi işverenle gülüşmek bitmiş

Herkes ayrı telden ayrı makamdan
Kimseler anlamaz bilmez şaka'mdan
Kime karşı dursam çeker yakamdan
Makul bir noktada buluşmak bitmiş

Zıt kutup oluşmuş çokça cepheli
Doğruluk firarda sözler şüpheli
Züğürt çene yorar delik cep hali
Haklının yanında oluşmak bitmiş

Göze mil çekilmiş neyi görüyor
Sen de mi öylesin deyi soruyor
Ok yanlış hedefte yayı yoruyor
Ahilik yoluyla bilişmek bitmiş

Parası olana yağcılık moda
Bizleri terk etmiş azizlik suda
Onun bunun olmuş bostanı hudâ
Helalin yanına ilişmek bitmiş

Madde esir almış kirli yüreği
Mana sütre ardı bitmiş süreği
Sömürge düzeni yıkmış direği
Hassaten doğruya ulaşmak bitmiş

Dünü arar olmuş günü yaşayan
Kendisi bilmiyor bilgi döşeyen
Rüzgarda savrulmuş düşmüş aşiyan
Tekamül ederek gelişmek bitmiş

Cehalet kol gezer zulada ilim
Torpille yükselir yetersiz alim
Masumu aleni öldürür zalim
Vadesi gelince ölüşmek bitmiş...