Bir sabah kalktığımızda veya
Ansızın bir sela sesi duyulurdu.
İşte o zaman işte o zaman.
Ateş düşerdi ocağımıza
Yanık yanık ağıtlar ,
Haftalarca gelen gidenler olurdu
Mahşeri kalabalık olurdu,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta