Bitmeyen gecenin koynundayım umutsuzca
Sorma hüzün sarmış yüreğimi sınırsızca
Bir gecenin karanlığında doymaz acıya
Tükenmez acıların ufkundayım doluca
Bitmez tükenmez acılar içindeyim ve yalnız
Dilimde şarkın gönlümde hasretin
Bitmeyen karanlık gecelere sor beni
Tan yeri ağarmadan çökerken hüzün
Kırılan kalbime yorgun ruhuma sor beni
Bitmez tükenmez acılar içindeyim ve yalnız
Yüreğime sinmiş bu yalnızlık muamması
Eylülün son gününde sürükleniyorum bilinmeze
Bir tarafta fırtınaya dönüşen delice esen rüzgar
Yağan yağmura aldırmadan ıslanan süpürge saçlar
Bitmez tükenmez acılar içindeyim ve yalnız
Başıboş sokaklarda ıslak ıslak yürüyorum
Dalından kopmuş yapraklar gibi sürükleniyorum
Karanlık gecenin ortasında yalnızlığın içindeyim
Dört bir yandan sarmış hüsran kırılan kalbimi
Bitmez tükenmez acılar içindeyim ve yalnız
Kayıt Tarihi : 30.9.2014 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen yazı aratmadan geçer, bazen de ıslatır eylül... Kendi mevsimimize benzer, sonbaharı yaşarken...
İçten, güzel bir şiir... Kutlarım Senem Öğretmenim..
Yüreğinize ve ona eşlik eden kaleminize sağlık Kutlarım Senem hanım..
Sevgi ve Saygılar
yalnızlıklar rıhtımında
özlemiyle sitemiyle dolaşan
sevdalı yüreğe saygılarımı sunuyorum eline sağlık üstadım varolasın
TÜM YORUMLAR (8)