Bitmez mi Sensizliğin Günleri

Uyku göz kapaklarıma, sense yüreğime oturdun
Saat gece yarısına doğru, özleminle boğuştum
İçimde tenha bir köşede hayalinle konuştum
Sesin gelmez, sus yine de, ben sensizlikle barıştım
Derman olmadın yarama, böyle yaşamaya da alıştım
Ben her gece rüyalarda seninle buluştum

Kaç zaman daha yoksun, kaç bahar hep uzak
Dışımı üşütse de bu soğuk, içim hep senle sıcak
Sevdamız kalplerde ama bedenlerimiz daima kaçak
Mahkum olduk bizsizliğe, bu sevda hep mi yasak
Hep tekti bu kalp, senle atmaya başladı aşk aşk
Bitmez mi sensizliğin günleri, kaç oldu bu şafak
Gel sarıl bana, bitsin artık sensiz geçen bu ıstırap