Bitmez Bu Sürgün Şiiri - Vedat Telhan

Bitmez bu sürgün, daha çok kanar bu anarşist duygular,
Alışmalıyım belki tek vardiyalı voltalara, ötesi hasret, berisi dört duvar,
Alışmalıyım akşam üstü hasretine, gecenin vefasız bitişine, günün sensiz gelişine,
Ve yaşanmışların, ve yaşanamamışların, yarım kalmışların gelmişine geçmişine,
Küfretmeye yerli yersiz, kapalı ortamlarda yasaları ihlal edercesine,
Zamanın zamansız getirdikleri, ve bir o kadar zamansız alıp götürdüklerine alışmalıyım,

Bitmez bu sürgün, beklide adını unutmalıyım,
Aykırı duyguları bir bir çekip vurmalıyım, sen olmaktan vazgeçip kendimi bulmalıyım,
Daha çok kanamalı dört tarafı senle çevrili düşlerim,
Oysa ben en yasal duygularımı örgütlemiştim sana, en demokratik hakkımdın sen benim,

Bir eylül sabahı gibi sorgusuz sualsiz gelip girdin ömrüme,
Ve bir gece yasadışı bir pankart gibi düştü geceme gözlerin,
Bitmez bu sürgün, yasaksa yasak, bir ömür hasret kalacağım ülkemsin sen benim,