Bitmez Bu Cezam Şiiri - Navruz Kaplan

Kendime sordum bumudur cezam
Hiç yoktan kesilmiş fazla deyilmi
Sormadılar neyidi suçun günahın
Yargısız infazı birisi verdi

Sürgün yılım beş yıl sürdü burada
Her gün çok ağladım yola bakmaktan
Beş yıl biti herkes orda rahat
Suçsuz yere sürgün oldum yuvamdan

Ben çok acı çektim gözlerime sor
Her gün ağlıyordum dur diyen yok ki
Ayırılan bir baba sürgündese
Günahı çok bunun kim ödeycek

Veysel gibi ağlamaktan kör oldum
İnanmaz çoğusu rahatır diyor
Bir kaç sefer ağlamasam yatamam
Resimler durdurdu beni burada

Defalarca mektup yazdım sizlere
Yerim beli uçak geçmez üstümden
Gözüm yolda inanmıştım gelecek
Görsem bir sefercik ağırılar diner