Bitmeyesi Gece,Neden Şiiri - Ali Sönmez

Bu akşam hiç bitmesin tanrım
Hiç gelmesin gidecegim gün
Alışamadığım acılardan kaçtığım bu kentte
Bir siğara içimi daha kalayım
Güneş açmasın bulutlar
Yıldızlar hiç sönmesin
Ayrılık çanları çalmasın saatler
Ötmesin horozlar her yer sussun
Boş yollar,karanlık sokaklar
Yağsın yağmurlar çaksın şimşekler
Gökyüzü parlasın kıpkızıl kesilsin
Dursun akan trafik hayat gibi
Yaşamlar donsun o an sonsuza değin
Yüreğim ayrılık acısı tatmasın
Kendin ettin kendin buldun demesinler
Anlasınlar beni çokyandım,çok parçalandım
Dilim dilim doğrayıp
Alev alev yaktılar,doymadılar
Durmadılar ardı sıra konuştular
Yıktılar tuğla tuğla kopararak candan
Kanımı içtiler kana kana
Zihnimi aldılar yerinden
Çok acı çektirdiler çok yaraladılar
Hayatımı yeniden yazdılar
Saçtılar,saçaladılar yeter be diyen çıkmadı
Durdum dinledim sonuna dek
İndirilirken balyozlar kafama 'gık' demedim
Vurdular hayasızca
Direndim ölmedim
Kalktım ayağa dimdik
Vuran kolları tuttum havada
Bir bakışla sesleri kestim
Gitmek istedim,boğdu bu kent
Kurtulmak istedim
Yıkılınca üstüme üşüşen çakallardan
Fırsat bekleyen iki yüzlülerden
Kaçarsam sandım uzaklara
Biter herşey durulur sular
Yanılmışım anladım,sevdiklerimden de ayrıldığımı
Hançeri yüreğime kendim sapladığımı
(dönme zamanı gelmedi mi şiir kitabından)