Bitmeyen Yanlızlığım Şiiri - Hakkı Koca

Acılarımla umutlarımı
Savaştırdım saatlerdir.
Neyazık zafer hep acılarımın oldu
Özlemime yenik düştü duygularım,
Kurşuni bir akşam üstünde
Sehrin üstüne çöken sis gibiydi yanlızlığım.
Boğmak ister gibi beni
Ağırdan çöküyordu bedenime.
Direndim yokluğuna rağmen,
Umudum kalmasada.
Ararsın diye bir sevinç düştü içime,
Duysaydım sesini
Yanlızlığım okadar öfke dolu olmazdı.
Hep boşa çaldı telefonlar
Yoktun hiç birinde
Duyamadım sesini
Sanki erişilmez bir yerdeydin.
Bekledim hiç olmazsa çıkıp gelmeni
Gözlerim bakakaldı özlem dolu
Seni getirecek yollara
Birkez daha kahroldum
Duysaydım
ayak seslerini
Bilki;
Her geçen güne inat
Daha çok sevdalanırdım...

Hakkı Koca
1987