Şehrin ışıkları görüyor seni.
Şehrin çocukları kokluyor.
Öylesine dalıveriyor insan,
Akıp giden zamanın içinde...
Hayal meyal simalar çıkageliyor.
Yarım kalan hikayelerini anımsıyor insan...
Şehrin; Loş ışıklı, Yağmurlu sokağından.
Kirli duvarlarından karanlık odaların.
Yalnızlığı yara yara kaçmak istiyor insan.
Şehrin ışıkları görüyor seni.
Şehrin çocukları kokluyor.
Uzaktan sevmek de güzel seni.
Alıp başını gitmek varken.
Senin, aşkının ve hayalinin esaretinde kalıyor insan.
Kayıt Tarihi : 20.4.2022 07:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!