Gül kokulu ellerinden tutup
Baktigim da karagözlerine
Içten içe titrerim sana.
Sanki cirilciplak kutuplarda
Yurumek gibidir bu.
Firtina da ucmaya calisan
Bir guvercinin kirilan kanatlari kadar
Ince ve sevgi doludur benim kalbim.
Gorkemli bir ucurum kenarinda
SENI SEVIYORUM diye bagirmak gibidir bu
Sana sikica sarilip
Optugumde elma yanaklarindan
Kalbim yerinde duramaz.
Sanki patlayan bir yanardigin
Püskürttügü lavlar gibidir bu.
Aldigim her nefes kadar ozlerim seni
Nasil, kacarsa insan yagmur yagdiginda
Oyle kavusmak isterim senin
Sefkatli kollarina.
Nasil muhtacsa bir cocuk sevgie
Oyle susarim senin gul kokulu ellerine
Nasil son nefesini verirken acizse insan
Oyle korkarim sensiz yasamaktan..
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tutku Bakay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/17/bitmeyen-siir-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!