Bitmeyen Şiir Şiiri - Fikri Pınarlı

Ne zaman kalemi alsam elime,
Yalnızca tek seni yazıyorum ben.
İsmin dudağımda iki kelime,
Sulara resmini çiziyorum ben.

Hafızam firari benliğim kayıp,
Otuz iki farzı sen diye sayıp,
Aşka tövbe diyen sözümden cayıp,
Bütün yeminleri bozuyorum ben.

Bir gülsen ruhuma olurdun şifa,
Vefasız gönülden beklemem vefa,
Seni görmediğim her gün bin defa,
Şu tatlı canımdan beziyorum ben

Ben Yusuf değilim sen de Züleyha,
Seninle girilir böyle günaha,
Gözlerin bir kuyu düştüm eyvaha,
Ecelim elinden seziyorum ben.

Bir türlü bitmeyen şiirim sensin,
Bakışınla bana ümit verensin,
İsterse vuslatın eceli sunsun,
Elimle kabrimi kazıyorum ben.