Bitmeyen Şiir 1/7 Şiiri - Önder Yücel

Kasımın 16’si,
Günlerden Cumartesi.
1,5 ay üzerine buluşuyoruz senle
Ve 6 ay sonunda sen bana.
Benim 6 ay boyunca sana sorduğum,
Sormaya çalıştığım soruyu soruyorsun;
-Biz diğer sevgililer gibi değiliz,
-Evet değiliz.
-Bitmeyen şiir üstünde çalıştım.
-Ama yazamadın.
-Evet.

Ne olacak şimdi?
Bitmeyen şiir devam edecek elbette,
Bir başka limana yol alacak gemi
Ve kovulmayacağı bir liman bulana kadar,
Araştıracak limanları,
Ve limanları araştırırken,
Geminin içinden şu şarkı mı yükselecek:

“Hafif kalender meşrebim.
Güzel,çirkin aramam,
İsterim gönlüme bir eğlence olsun.”

Hayır, hayır bu gemi
Ne olursa olsun rotasını şaşırmamalı.
Bu gemi sağlam bir limanda,
Sağlam bir halatla sıkıca bağlı kalmalı.

Şimdi Aralığın 3’ü,
Ve kendi kendime soruyorum;
“Ben de gerçekten onu seviyor muydum? ”
Seviyordum.
Peki neden normal insanlar gibi
Kafamı duvarlara vurmuyorum.
Onu saçından tutup zorla beni sevmesi gerektiğini,
Empoze etmiyorum.
En azından üzülebilirim.
Neden bu kadar anormalim sanki
Ve her şeyi bu kadar normal karşılıyorum.
Belki de her ne olursa olsun,
Senin gibi bir insanı tanımış olmanın…
Senin şu veya bu şekilde
Yanımda olmanın bana verdiği,
Bir mutluluk...
Bu umutsuz tek kişilik bir aşk şiiri değil.
Artık biz arkadaşız,
Belki de hiçbir zaman sevgili olmadık,
Belki de kim bilir bunun için üzülmedim?
Ve şimdi artık şiirimin,
İlk bölümünü bitirip.
İkinci bölüme başlamak gerekiyor.
İkinci bölüm için ideal bir bayan aranıyor?