Bitmeyen Şiir 1/1 Şiiri - Önder Yücel

Şu anda derste görünüyorum,
Evet bedenim derste,
Ama ben senle meşgulüm,
Sana yazdığım şiirlerimle.
Bir, iki bir şeyler duyuyorum dersle ilgili
Ama ben oralardan çok uzaktayım,
Dün konuştuklarımızı düşünüyorum,
Daha doğrusu benim konuşup senin dinlediğin;
Sözcükleri,kelimeleri,duyguları.
O akşam ikilem yaşıyorum boşluktayım demiştim.
Yanılmışım ayağım sapasağlam yere basıyor.
Ve kalbim sana bir başka çarpıyor.
İlkler senle başladı.
İlk arkadaşlık, ilk dostluk, ilk sıcaklık
İlkler senle devam ediyor; ilk teklif, ilk sevgi
İlkler senle son bulacak.
Senle veya sensiz.
Bir başkası senin yerini tutamaz.
Başkası bana senin gibi,
Arkadaş olamaz, dostluk çok zor, sıcaklıksa sensiz donuyorum.
Bir başkasına böyle bir teklif yapamam,
Bir başkasını sevmek mi, kendimi kandıramam.
Cevap olumlu ya da olumsuz.
Ben coşkulu veya hüzün dolu
Benim bildiğim sen,beni hüsrana uğratmaz.
Benim bildiğim ben hislerimde yanılmam,
Ama sende nice senler saklı,
Benim bildiğim ben sonsuzluklarla dolu,
Her ne olursa olsun.
Bana yaşattıkların için teşekkürler...
Üstteki satırın devamını sen koyacaksın.
Teşekkürler arkadaşım ya da
Teşekkürler aşkım.
Bu şiiri bitirmek istemiyorum,
Bir kadın istiyordum buldum onu bırakmak istemiyorum.
Çok doluyum,kendimi yazmaktan alı koyamıyorum.
Her satırda sana daha çok bağlanıyorum.
Beynim,kalbim daha heyecanlanıyor.
Bu şiir bitmeyecek buna izin vermeyeceğim.