Bitmeyen Sevda Şiiri - Nergiz Kartal

Şimdi başkalarına bakıyor
güzel yeşil gözlerin
ben avuçlarımda yanan,
yaralı bir kalp taşıyorum.
Saçlarımda günden güne çoğalan beyazlıklar
Sonu olmasa da umut dünyası
Hep seni, hep seni, hep seni bekliyorum.

Güzel gülüşlerin sönüp sönüp yanıyor
parmakların sararmış içtiğin sigaradan
Kadehin her akşam ayrı dertten biterken
bana ait gecelerde ben
hep sana, hep sana, hep sana yazıyorum.

Bilirmisin geceler ne kadar uzun
Bilirmisin sabahı bulmaz deli umutlar
Yaşarken bin kez ölüp tekrar dirilmektense
Bir kere ölüverip sabaha çıkmamak var.

Şimdi başkaları var geniş omuzlarında
Bense yastığa bile koyamadım başımı
Bunca yıla dayanan sevdamın hatırına
Hep bizi, hep bizi, hep bizi düşlüyorum.

Ve bir gün, bir yerde, bir zaman
Mahşerde olsa o yerin adı
Hep kavuşacağız diyor
Buna inanıyorum.

25.09.2002
01.03
Kurucaşile.