Bitmeyen Sevda Şiiri - Güçer Kafa

Vuslat deyu deyu inliyor Ney’ler,
Rüzgâr ağlamakta, duyuyor musun?
Zindana döndü yâr, şehirler, köyler…
Ben uyumadım, sen uyuyor musun?

Devrediyor zaman, sensiz bîtâbım!
Sızlayan yarama dokunulmamış…
Yâr ayrı düşeli gönül kitabım,
Senden başkasınca okunulmamış!

Sana saklıyorum, kendimi sana!
Kavuşmak arzusu yakarken cânı…
Sensiz yüreciğim boyandı kana,
Tatmayı beklerken o heyecanı…

Güller kıyam eder ismini duyup,
Bülbül gama düşer bakıp halime…
Kim demiş âşığa ağlamak ayıp!
Yegâne neşesin istikbâlime…

Gamlanma ey yağmur! inan az kaldı,
Vuslat dünden sonra yarından önce…
Kabul olunmamış bir niyaz kaldı,
O da olacak yâr güller gülünce!

Dalgalanan deniz beni anlatır,
Geceler tutuşur gözyaşım ile…
Sen dolu feryâdım arşı inletir,
Sensiz kalmak öyle kolay mı dile?

Şafaklar kanarken bir seher vakti,
Ey peri! Kapına dayanacağım…
Senindir Bayâtî, senin her vakti!
Her sabah seninle uyanacağım…