Bitmeyen Sevda Şiiri - Dinçer Demirel

Sevdana uyandım bu sabah
Seherin serinliğindeki kokun
Gecenin karanlığındaki güneşim
Hüzünlü gözlerimdeki hasretim
Yüreğimin derinliğindeki sevdiğimdin

Gecelerimin yol gösteren yıldızıydın
Ne zaman yönümü bulamazsam
Her zifiri karanlıkta sen çıkardın
Ve gecenin siyahında beyaz yol çizerdin
Işıl ışıl yıldızlarla parlayan bir yol

Sen benim vazgeçilmezimdin
Sevdiğim, cananım
Bahçemde açan kırmızı gülüm
Masum saf duruşunla beyaz gülümdün
Bense dikenli saplarında tutunmaya çalışan
Yapraklarının altında gölgelenen
Yaralı gariban sevdalındım

Bir yoldu bizimki
Bitmez tükenmez sonsuz bir yol
Hatta çıkmaz bir yoldu
İkimizde aynı yola girmiştik
Sen belki bir adım öndeydin
Ama biliyordum ki bu yolun çıkmazında
İkimizde aynı duvar önünde buluşacaktık
Sen bana bakacaktın,
Yok, aslında ben sana bakacaktım
Sense gözlerini kaçıracak
Ve başını önüne eğecektin
Yolun sonuna geldiğimizi anlatırcasına

Keşkeler yoktu bende
Biliyorum sendede keşkeler yoktu
Ama bu çıkmaz yol sonunda
Keşke diyecektik

Aslında neydi bilemiyorum
Seni böyle sevmem
Böyle derinden bağlanmam
Ve yanımdayken hasret duymam
Hatta hicranla tutuşmam, yanmam

Biz birdik, beraberdik, yan yanaydık
Bir ömür geçirmiştik yıllar ötesinden
Sanki ben seni yeni tanıyordum
Sen beni yeni görmüş gibi
Her an her saniye bitmeyen bir sevda
Yeniden filizlenen bir aşk mıydı bizimki
Sanki her saniye yeniden âşıktık

Hayal miydi, gerçek miydi
Sen bir rüya mıydın gecelerimde
Yoksa ben delirmiş miydim
Bilemiyordum, anlayamıyordum
Bu sevda sarmalında
Yuvarlanıp duruyordum

Bir sabaha daha uyanmıştım
Seherin estirdiği sevda kokunla
Gecenin siyahında beyazlığınla
Hüzünlü gözlerimdeki rüyalarımla
Yüreğimin derinliğindeki seninle
Gözlerimi bir yeni güne daha açıyordum
Bitmeyen ölümsüz sevgimizle

Sevdana uyandım bir sabahla daha
Seherin serinliğindeki kokunla
Gecenin karanlığındaki güneşimle
Hüzünlü gözlerimdeki hasretimle
Yüreğimin derinliğindeki sevdiğimle
Günaydın sevdiğim günaydın