Bitmeyen Senfoni Şiiri - Sümru Yılmaz

Keşkelerle yazılmış bir öykünün baş oyuncusuyum.
Nereye diye sorarsanız,bilinmezliğin yolcusuyum.
Varsın hatırlamasın anıların ayak izleri
Çıkmaz sokakların nefessiz soluğuyum.

Yalanmış atılan imzalar kader birliğine
Girerken bu yola vermiştik seninle elele.
Bugün yine hüzzam makamında yalnızlardayım
Nerdesin diye sorarsan üşüyen zavallı gölgelerin sokaklarındayım.

Uykuya giden güneşe sitemim var.
Bitmeyen bu senfoniye tanıktır asırlık yaşlı meşe
Ölümüne demiştim amma hayır mahşere kadar
Sürse de sürmese de yemin ettim bir kere

Kadehime dizdiğim hayallerim ve umutlarımla
Yalnızlığın ve bilmediğim geleceğin tadını çıkarıyorum.
Varmış gibi görünen dostlarımla Unutulmuş adreslere doğru yola çıkıyorum.

Ben taşırım,ister gel ister vazgeç bu yolculuktan
Kendi ellerimle kırdığım kanatlarımla yalnız da uçarım.
Bir bütünden kalmış olsa da elde bir yarım.
Düşünmeden atlarım,tek başıma bindiğim sandaldan
Ölürmüşüm kalırmışım boşverin korkmuyorum boğulmaktan.