Bitmeyen Segâh Şiiri - Ergün Keleş 3

Gül idi gözleri dikeni battı geceye
Gidende yokluğu konanda yoksun yüreğe
Serpilip adı sıkıştı göçtü heceye
Susanda resmine koşanda bildi sözlüğüm

Yazıldı kaderi kalemi deşti baharı
Vuranda elleri tutanda yasında beni
Duyulsa mektubu bulunsa bitmez segâhı
Soranda hasretim açanda bir gül sineme

Ögrendim ki binalar kaldırımlardan soğuk
Kirişler pervasız odama yağmur yağıyor
Yaşadım ki yaşamak cenazelerden soluk
Şarkılar döküldü saçımda güzler birikti

Önce toprak ıslandı sonra yontuldu şiir
Yazanda gençliğim bulanda çicekte seni
Görülse yangınımda bilinse yangın değil
Serende yastığına çekende kahrı benim