Acı bir fren sesi dur dedi düşüme
Anılar canladı gözlerimin önünde
Islak gözlerimi cevirdim o günlere
Acı ve ızdırap,gözyaşı boşmuş meğer
Son yolcusu benmiyim diye sordum kendime
Karşıma çıktı birden sıyah gölgeler
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Tebrik ediyorum Hatice hanım.
Alışacaksın
Seninde saçlarına kırlar düşecek.
Şaşırmayacaksın.
Yıllar öyle güzel ayarlıyacakki,
Bir iki tanesi beyazken,
Üç beş sene içerisinde,
Tüm saçını kaplayacak.
Alışacaksın.
Ben nasıl sensizliye alıştıysam,
Sende; yılların getirdiklerine,
Yanlızlığına, kaderine razı olup,
Rahatlıyacaksın.
Beyaz olanın saçların olduğunu,
Geri kalan herşeyin kapkaranlık olduğunu
Anlayacaksın...
Turgay Turancoşkunoğlu
BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLERİM..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta