Bitmeyen Saklambaç

Bir dermanın derdine düşmüşüm ki sorma,
Bu ayrılıkla her acıyı tatmışım..
Durak durak gezdimse de sokakları
Gizlenen o yâri bulamamışım, sorma..

Ne de sancılı bir oyunmuş bu saklambaç,
Ne de sınırsızmış kuralları
Ya da kuralsızmış sınırlar..
Nerede çocukluğum, nerede sen ey Sevgili!
Bulutların arkasında bu denli gizlendiğin,
Yetmedi mi?
Ben bilmem ki fezanın yollarını,
İstanbul sokaklarını bildiğim gibi..

Ey gönlüm bu bağlılığın remzi nedir?
Hangi cilvesinin ülfetindendir,
Bu haykırışların?!
Nedendir yarım bırakman her işi
Veya soyutlanman bir nebze her şeyden
Bahanen olan cevabın saklıdır cebinde bilirim;
Ne âşık olunası gözler dersin ey kalbimin duvarları
Duyarım da..
Ancak şu hakikati de bilirim ki;
Gerçek âşık değilsin sen!
Aşkın özü varlıktan kopmaktır
Tüm benliğinle maşukun benzeri olmaktır.
Sevgiliyi beklerken yorulmamaktır aşk!.
Sevilenin bir anlık görüşü uğruna,
Kalbinin tüm arzularını satmaktır..
Nefsine mağlup olana âşık denmez
Bu sıfatta ilk durak nefisten arınmaktır.

Bahane edindiğin o ahu gözleri bir görsen mânâda
Bi idrak edebilsen mahiyetinin marifetini
Bigâne gözlere bakmak istemezsin.
O zaman bir ömür de intizarda kalsan,
Yokluğunda da onunla yaşarsın.
Çünkü...
Onun aşkı kalbindeyse,
Tenhada boşluğa bakmak da güzeldir.
En gürültülü ve kalabalık yerlerde,
Onunla hemhal olup susmakta..
Onun rızası olduktan sonra;
Meydanda şehadete koşmak gibi,
Şu bilekleri kesmek de şirindir.

Simurg'u, bi serçe tırnağına terk eden abid!
Kınama Leyla'nın aşkı kokan sözlerimi..
Babam Cennet Bahçesini iki buğday tanesine değişmişken,
Ben neden sevgilinin bir bakışına tüm Cenneti satmayayım?!