Kalabalıklar arasında ben,
Etrafıma gülücükler saçtım,
Kimselere de haber vermeden,
Sessizcecik İstanbul’dan kaçtım.
Güneş vurmuş camdaki yüzüme,
Ağrı çökmüş ayağıma dizime,
Şaşarım yine de ben hızıma,
Yeni bir umuda yelken açtım.
Hayatta hep bitmeyen projeler,
Sürüp gider gündüz ve geceler,
Bitmez yazmakla sonsuz heceler,
Burada galiba biraz uçtum.
moncer
02.10.2019
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!