Bitmeyen Özlem Şiiri - Erdoğan Gürtepe

Çoktandır görememiştim zat-ı alinizi
Kaç zamandır bilmiyordum sıhhatinizi halinizi
Pek de değişmemiş gördüm sizi
Tek fark üzerinizdeki elbise idi
Bir de saçlar yaptırılmıştı
Gözlere rimel çektirilmişti
Kuytu bir köşede durmuş sizi izliyordum
Nedense kendimi gözlerinizden gizliyordum
Bir dem hasret giderebilmek için
Gözlerinize eskisi gibi dalabilmek için
Kendimi bana yıktığınız elemden bir an alabilmek için

Yakınmıyorum artık alıştım
Hep hayallerinizle avunmaya çalıştım
Birden böyle tastamam karşımda görünce
Şaşırdım önce her nedense
Ne yazık çabuk sürmedi bu izleyiş
Yürek dayanamadı bu nasıl iş?
Yokluğunuzda gün yüzü yok
Varlığınızda bir bakış bile çok
Gönül seninle ne yaparım ben
Canan canımı böylesine acıtırken
Sen ise gittin ayrıldın erken

Biçareyim elimden bir şey gelmiyor
Hasret yanındayken bile bitmiyor
Ayaklar yola koyulup sokakları arşınlasa da
Akıl yarin yanından hiç gitmiyor