Bitmeyen Oyun Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Amerika bir deli oğlan
Arsız, yaramaz, densiz,
İşi gücü kavga,
Savaş,
Sömürü…
Herkese sataşıyor.

Rusya da gizlenmiş gönlünde ki siperlere
Sanki Amerika’nın ikizi,
Düşman kardeşler
Havayı kokluyor.

Suriye toz duman
Kovboyların atış alanı
Hiç durulmuyor
Her yanında ölüm kokusu.

Irak sürekli hamile,
Hep aşerip duruyor.
Sönmüş ülkenin ışıkları
O,
Hala,
Doğurdukça doğuruyor.

Ya İran
Yerinde duramıyor
Kıpır kıpır .
Gözü hep Arap atında
Humeyni’den bu yana
Amerika'ya kafa atıyor.

Ya kılıç dansı yapanlar,
Sallıyorlar ya kılıçlarını mazlumlara
Kralların sırtı yere gelmez artık,
İsrail de rahat eder birkaç yıl daha.

Lübnan da kavgalar durulur mu derseniz
Hizbullah gösterileri durur mu derseniz.

Ya Yemen
Ya Yemen!
İçin için kaynıyor
‘’Ano Yemen'dir gülü çemendir
Giden gelmiyor acep nedendir? ‘’

Mısır’da her şey yolunda sanmayın,
Gün aşırı dolarmış Tahrir Meydanı.
Kendi kendini bitiren ülke neresi derseniz
Kaddafi’nin ülkesindesiniz.
Mermiler olmuş birer kum tanesi
Gelmeyen huzur
Kaddafi’nin ahı mı tutmuş ne
Dinmez acıların sesi.

Filistin her daim barut fıçısı,
Bitmez hiçbir zaman acısı,
Sürer yıllardır sancısı
Kala kala kalmış elinde bir tırnak parçası.

Ve İsrail
Ve İsrail
Dokunan yanar.
Dokunur gibi yapar hasımları
Laf olsun naraları atar.
Hepimizde biliriz kimler olduklarını,
Hepimizde biliriz, biliriz de
Sineğe çekeriz.

Ortadoğu hep kanlı,
Ortadoğu hep kavgalı
Ortadoğu hep emperyallerin sömürü alanı
Sınırlar muallak
Postallar bir Rus, bir Amerikan,
Bir İngiliz, bir Alman
Ortadoğu Ortadoğu
Hep müslüman müslümana düşman
İnsan insana.
Kazananlar hep aynı
Oyun içinde oyun, bitmeyen oyun
Oynanır durur emperyalist oyunları.