Bitmeyen Öykü Şiiri - Şair Hmtekin

Büyüyorum işte,büyüyorum
Elimde kalem ve kitaplarla.
Yeniyim, yeni şeyler öğreniyorum.
İsimler,farklı farklı hitaplarla
Büyüyorum...

Hatırlıyor musun o zamanı, hani anne,
Büyüyünce anlatırım demiştin
Büyüyorum lakin sonu yok mu ne?
Nihayeti yok mu bu gidişin?
Saatler geçiyor ardarda anne
Sanki her dakika daha bir uzuyorum;
Her an yeni bir ışık gözbebeklerimde
Yine de bakabilmek için bekliyorum
Sonunda güneşin battığı yere

Hala anlatmayacak mısın anne
Ağaçlar neden konuşmazlar,
Çimenler nasıl da bitiyorlar böyle,
Neden ölürken sararıyorlar
Ve nasıl diriliyorlar bahar gelince?

Toprağın altında ne var anne?
İnsanlar yaşar mı orada da?
Neden yaşlananlar gömülürler içine?
Korkmazlar mı yalnız kaldıklarında?
Kimseyi özlemezler mi gidince?

Güneş neden bu kadar parlak anne?
Neden hergün doğudan doğar,
Tutabilir miyim onu ellerimle?
Çıkabilir miyim bulutların üstüne kadar,
Oraya kadar taşır mı beni kuşlar?

Zamanla öğrenirsin derdi insanlar...
Zaman geçti gitti,hala geçiyor
Zamanla artan sadece sorular
Zamansa sessiz, cevap vermiyor
Zamanla anlıyor insanlar

Duyuyorum, anne duyuyorum,
Her dakika yeni yeni sesler.
Her gün yeni şarkılar söylüyorum.
Dinliyorum ne söylüyorsa sözler,
Her gün tekrar tekrar dinliyorum

Ne kadar büyük bu gökyüzü, diyorum
Ben büyüdükçe o da mı büyüyor ne?
Özgürce uçan kuşları izliyorum,
Selam verirlerken gelip geçene
Büyüyorum, göğe doğru, büyüyorum

Büyüyorum anne, hala büyüyorum...
Hani demiştin ya anlatırım diye;
Hiç anlatmayacaksın, biliyorum.
Biliyorum; saatler gelip geçtikçe
Ben gelmeyecek yılları bekliyorum

Biliyorum anne,biliyorum
Seninde cevapsız soruların var,
Analatmayacaksın anlıyorum.
Saçlarıma düşecek benim de aklar
Zaman gelip geçiyor,bekliyorum

Ve anne hep hissediyorum
Mutlulukları ve üzüntüleri;
Ne kadar garip şu insan diyorum,
Gururu büyük,hazin çöküntüleri...
Oturup haline ağlıyorum...

Ve yazıyorum anne yazıyorum
Kalemim ve kağıdım ellerimde...
Ruhumun aynasından çiziyorum;
Soluk şekli hala gözlerimde,
Bu anı kalbime kazıyorum.

Biliyorum; sonsuza dek yaşamayacağım,
Önce saçım ağarıp,yüzüm kırışacak,
Zamanla şöyle uzanacağım,
Zamanla üstümü örtecek toprak;
Ve ben hala büyüyor olacağım!