Seni düşünmek,hiç bitmeyen bir mesaidir.
Ne senin cümlenle sonlanır,ne de güneşin çekilmesiyle noktalanır,
Ciğerlerime oksijen çektikçe durmadan içimde dolaşır..
Sarının en koyu tonuyla gözüme vuran sokak lambası geceyi selamlarken,yıldızlar birer birer geçiyor gözümün önümden.
Biri sen oluyorsun biri ben,sönmesinler diye dua ediyorum.
Aheste aheste gözlerimin kepenkleri inerken,dudaklarım seni sayıklayarak kapanıyor.
Lakin seni düşünmek burada da bitmiyor,
Zihnimin içinde tüm benliğimle devam ediyor.
Fatih Mehmet Özbek
Kayıt Tarihi : 8.9.2022 01:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nasıl bilebilirdim ki heyecan ve mutluluk içinde ona yazdığım şiiri,artık üzüntüyle okuyacağımı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!