Bitmeyen masal Şiiri - Ercan Tunç

sen hep sabahın guneşi,
gecenin dolunayı gibi
doğdun içime
bana hep sıcaklık,aydınlık verdin
yağmurlaru tenimde hissetmiyordum
ıslatamıyordu beni,üşutmuyordu ayaz
sen varken içimde

sen benim bitmeyen masalımsın
anlattıkca yaşanan
ve hiç sonuna erişemeyen,
mutlu bir anımada cekilmiş
fotoraf karesindeki,gulumseyen yuzumsun
sana gelişlerim
idama mahkum edilmiş bir mahkumun
özgurluğe koşması gibiydi
seni avucumda tutup
sımsıkı sarılmak,öperken seni titremek
konulmamıştı daha sana olan sevdamın adı
hayat beni yıpratıyordu
susuyordum
konuşursam yangın cıkar,
ruhumuz yanardı
ve ben ne ölume,
nede sensizliğe hazır değilim daha