Işık dokur yıldızlar
Karanlığın bağrına.
Gece kıvranırken
Yakamoz sancılarında
Kimbilir hangi şafaktan kalma
Kıvılcımlar uçuşur
Gözbebeklerinde.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Gün öpünce yanağından
Ne yeşil kalır
Ne de mavi ufukların ardında
Umutlar yeniden
Boyanıverir sabaha
Güzel bir son,mavi ufukların ardındaki umutların bitmemesi dileklerimle
Bu kavga insanlığın / insan olmanın kavgasıdır. İnsanlar yaşadıkça sürecektir.
Belki diğer canlılarında kendilerine göre gündüz ve geceleri vardır. Ama onların yaşamları bizi pek ilgilendirmediği için bilemiyoruz.
İnsanın oluşturduğu aydınlık kavramları, tanrının önerdiği aydınlık kavramıyla sürekli çatışmaktadır.
İnsan kendi aydınlık kavramını ne kadar tanrının aydınlık kavramıyla uyumlu hale getirirse, tanrıyla, kendisiyle, doğayla barışık yaşar. Aksi halde tanrısıyla, kendisiyle, doğayla kavgalı insan olarak sürekli keşke ve pişmanlıkların içinde hayatı kaoslaşır.
kalemine yüreğine sağlık tebrikler güzel şiire
Her gün karanlığı da aydınlığı da yaşıyoruz.......hayatın içinde neşe de var hüzün de........kazanmak da var kaybetmek de.....planlamak, dengeyi bulmak bize düşüyor.........kutluyorum anlam yüklü güzel şiirinizi tüm içtenliğimle ve tam puanımla.......Saygılarımla.........Saniye Sarsılmaz
Rengârenk doğsun umutlar sabaha. Tebrikler. Sevgiler
karanlığın verdiği sihir ile bir iç konuşma... her izde bir resim ve anlamlar...gün ışıması ile yeşeren bir yaşam ... umutların doğaması...geceye inat... tebriklerimle Sevgili şair arkadaş... şiirlerinizdeki denizi geceyi şafağı okumak ayrı bir keyif...selam...
şık dokur yıldızlar
Karanlığın bağrına.
Gece kıvranırken
Yakamoz sancılarında
Kimbilir hangi şafaktan kalma
Kıvılcımlar uçuşur
Gözbebeklerinde.
Tutuşur gece
Durup dururken
Firari alevlerle.
Ay düşer gibi görünse de
Yıldız yağmurlarıyla
Yeryüzü'nün üstüne
Yürek, yürekse
Kapılmaz karanlığın
Zahiri öykülerine.
Silinmez hafızalardan
Gurubun kanayan görüntüsü.
Şafakla dökülen kan
Bu defa karanlıktan
Arda kalan can.
Gün öpünce yanağından
Ne yeşil kalır
Ne de mavi ufukların ardında
Umutlar yeniden
Boyanıverir sabaha
harikasınız ustam...saygılar
Işık dokur yıldızlar
Karanlığın bağrına.
Gece kıvranırken
Yakamoz sancılarında
Kimbilir hangi şafaktan kalma
Kıvılcımlar uçuşur
Gözbebeklerinde.
Tutuşur gece
Durup dururken
Firari alevlerle.
Ay düşer gibi görünse de
Yıldız yağmurlarıyla
Yeryüzü'nün üstüne
Yürek, yürekse
Kapılmaz karanlığın
Zahiri öykülerine.
Kutlarım dost.umutlu ve mutlu yarınlara.Serçe yüreğimden sevgi ve selamlarımla.İsa Tekin
Yürek, yürekse
Kapılmaz karanlığın
Zahiri öykülerine.
İkilemleri bırakarak gün ışıklarıyla, umutla açar gözlerini... Yürek, yürekse tabii... Çok güzel bir şiir Hikmet Bey, çelişkili yüreklere... Tebrik ve selamlar...
Bu şiir ile ilgili 59 tane yorum bulunmakta