Işık dokur yıldızlar
Karanlığın bağrına.
Gece kıvranırken
Yakamoz sancılarında
Kimbilir hangi şafaktan kalma
Kıvılcımlar uçuşur
Gözbebeklerinde.
Tutuşur gece
Durup dururken
Firari alevlerle.
Ay düşer gibi görünse de
Yıldız yağmurlarıyla
Yeryüzü'nün üstüne
Yürek, yürekse
Kapılmaz karanlığın
Zahiri öykülerine.
Silinmez hafızalardan
Gurubun kanayan görüntüsü.
Şafakla dökülen kan
Bu defa karanlıktan
Arda kalan can.
Gün öpünce yanağından
Ne yeşil kalır
Ne de mavi ufukların ardında
Umutlar yeniden
Boyanıverir sabaha
...............24/03/2007
............H Hikmet Esen
Kayıt Tarihi : 24.4.2007 15:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aydınlık ve karanlık gibi insan yaşamında da, toplumsal yaşamda da örnekleri bolca görülen ikilemler üzerine Gün ve gece baz alınarak yazılmıştır.
melek ayaz
Tebrikler...güzel şiirinize saygıyla
Ümran Tokmak
Tebrikler.
elif ay
Mehmet Ali Şahin
TÜM YORUMLAR (59)