Bitmeyen Hülya Şiiri - Muhittin Alaca

Yatağı kurumuş Asi gibiyim,
Yad elin düzüne, safına akma!
Kayıp bir sevdanın, yası gibiyim,
Kimsenin sözüne, lafına bakma!

Yüreğim camdandır, kırılır yani,
Efkârım gamdandır, durulur hani,
Çerağım çamdandır, harlanır ani;
Çileli özümü, keyfine yakma!

Yorgun bedenimden bu can çıkmadan,
Gündüz, gece, belki şafak sökmeden,
Dört mevsim beklerim, asla bıkmadan;
Bahar, yaz, güzümü, kafana takma!

Bitmeyen hülyamsın, sana muhtacım,
Dinmiyor sızılar, geçmiyor acım,
Ellerin şifadır, bir tek ilacım;
Yaramın gözüne, morfini dökme!

Çektirdi gurbetin, uzun yolları,
Kurudu, büküldü, hazan dalları,
Sararttı ömrümü, hüzün yılları;
Tanınmaz yüzümü, kefene sokma!

06.10.2018
Muhittin Alaca