Şairler, çektiklerini mısralarda yakar,
Acıların tütsüsü, yanmadan hasret kokar,
Sevilenler bir ömür, yakılanlarda yaşar,
Her kalp atışı, bir çocuktur umut kadar.
Aşk, bir ileri bir geri gitmekten çok öteydi,
Bir zambakta Balzac, zehrinde Goethe'ydi.
Hazanda sarı yaprak, ellere dökülmeni,
Bir gemi belirdi ufukta, andırıyor gövdeni,
Sular çekilinceye dek, seyredeyim gölgeni.
Beni affet sevgili, ne masalda bir peri,
Ne ayakları yerden kesilmiş bir serseri,
Sarabildi ruhuma biçtiğin elbiseni.
Aşk, bir ileri bir geri gitmekten çok öteydi,
Bir kadehte mavi mum, fitilinde Promethe'ydi.
Ateş sardıysa bacayı, anka kuşları çıkar,
Her is bulutu demlendikçe, yağmur kokar,
Beni unut sevgili, şiirlerde bul benzimi,
Hiç bir acı, sen kadar doldurmadı genzimi.
Aşk, bir ileri bir geri gitmekten çok öteydi,
Atılan adımlar gerçek, izleri hep sahteydi.
Karda yürümek zordur, kırık hayalle kırda,
Şarkısı yeryüzünün, kalmadıysa ayakta,
Beni yollar sevgili, kan değil, şarap tutar,
Dudaklarının kızılı yüreğimde yer tutar.
Kurtar sarhoşluktan çalkalanan mesanemi,
Derine daldır ellerimle çıkardığın meselemi.
Aşk, bir ileri bir geri gitmekten çok öteydi,
Belki de bu yüzden hikayemiz bitmedi.
Kayıt Tarihi : 20.4.2005 01:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!