Hesâbı kapattık,defteri dürdük
Mâziden kalanla avunur olduk
Çileler yaşadık,safâlar sürdük
Yoldan öte gider oldu yolumuz.
Bir zaman kartaldık, bizimdi dağlar
Dereler,denizler,asmalı bağlar
Gün gelir geçermiş muhteşem çağlar
Elden gitti tüm varımız yoğumuz.
Dağlardan ötede dağlar görürdük
Çağlardan öteye gönül verirdik
Garibe,yoksula kanat gererdik
Zaman geçti tüketildi balımız.
Tanrı Dağlarını yol eylemiştik
Mübârek Hira'ya bel bağlamıştık
Turan Turan diye çok ağlamıştık
Viran oldu hep sağımız solumuz.
Çok gerçek yaşadık hayâlden öte
Biran sığmaz olduk kemiğe ete
Şimdi paçamıza dolanan ite
Ermez oldu kırılası elimiz.
Gün gelir yol olur dağlar,denizler
Açılır gerçeğe kör olan gözler
Tutulur şehide verilen sözler
Tanrı bilir ki bükülmez kolumuz.
(l3.12.2006)
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 27.10.2007 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olaylar birbirini kovalıyor,yaralarımızın kanı dinmeden tekrar tekrar kanatılıyor,bıçak kemiğe dayanıyor.Tavşan bayırın iki yakasında da cirit atıyor, avcının bazan elleri tutuluyor,bazan gözleri,bazan kulakları kapatılıyor. Kanlarımız akıtılıyor,canlarımız alev alev yanıyor.Yazmayalım da ne yapalım,şimdilik tek silahımız kalemimiz.Onun da ucunu kırmaya çalışıyorlar,ancak; asla ayranımızı kabartmayın...

En kalbi duygularımla tebrik ederim.
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Hoşça kal Şiirle kal.
Yüreğinize sağlık değerli ustadım.
TÜM YORUMLAR (3)